Showing posts with label Technologie. Show all posts
Showing posts with label Technologie. Show all posts

Monday, June 4, 2012

Olympus VN-713PC versus an 8 year old iRiver IFP-795


Photo credits: Amazon.co.uk

Since 2004 I am using the same old 1GB iRiver IFP-795 MP3 player on a daily basis. Since the iRiver can only hold 1GB and is slow to upload (USB1 speed) I was looking for an additional player.

After searching the internet, I realized that manufacturers no longer make MP3 players that run on AA or AAA batteries any more. Had I chosen a player with an internal battery, I would never had 8 years (and still going) of use out of my iRiver. So replaceable batteries are a must, especially since I don't want to wait until the internal batteries have been recharged.

Both SONY and Olympus make voice recorders that will run on, albeit AAA batteries, that can be used to also play MP3's. After comparing the Olympus VN-713PC and the SONY ICD-UX512, I chose the Olympus, since it was available in the shop. In hind-sight, the SONY does have LCD Back light and an equalizer, but like the Olympus, it does not have a sleep-timer either.

The iRiver had all the features that I was looking for in 2004:
  • Runs up to 40 hours on one single AA battery.
  • Has a resume function, so partially listened to podcasts do not start at the beginning again, but exactly where I left off, even if the device had been switched off.
  • Has definable skip back / skip forward times.
  • Has a definable sleep timer, so I can fall asleep while listening and it will turn off after e.g. 30 minutes.
  • Has an LCD backlight, so you can work in the dark.
  • Is (relatively) small
  • It plays all files from all sub-directories without having to select the sub-directory.
  • Can play back a faster than normal speeds, but the voice gets higher (just like playing a tape or record back at a higher speed)
  • Has a lock switch to prevent accidentally activating a button during playback or to prevent it from accidentally switching on.
But the iRiver had some disadvantages as well:
  • The firmware to make it act as a USB drive reduced the USB speed to USB1, taking 30 minutes to load 1 GB.
  • It could only hold 1 GB. All my podcasts are reduced to 32 kb/s mono (max. 93 dB) in a script to store as many mp3's as possible.
  • One (sub)directory could only hold up to 128 files.
  • File names longer than 128 characters leads to infinite rebooting.
  • The soldered connections of the micro switches (buttons) to the pcb can get loose if pressed too hard.
  • I can't disable the A-B repeat button, which sometimes leads to jumping back hours in time due to an accidental push of the A-B button.
  • Desoldering the A-B button was no option as this button is also used to select the equalizer.
I was looking for a good podcast player with the following features:
  • Runs on AA or AAA replaceable batteries.
  • Uses (micro) Secure Digital memory.
  • Runs a long time on one set of batteries.
  • Has a resume function, so partially listened to podcasts do not start at the beginning again, but exactly where I left off.
  • Has definable skip back / skip forward times

Olympus VN-713PC Advantages:

After using the Olympus for some time, I can report the following.

I REALLY like these things:
  • Runs on 2 AAA replaceable standard or rechargeable batteries.
  • Resume (continue playing right where you stopped) is always on.
  • Skip back (1 sec ... 10 minutes) and skip forward can be set independently. (Mine are set to 10 seconds back and 60 seconds forward.)
  • Playback speed can be changed from 0,5 to 2,0 in 0,1 increments.
  • Playback voice stays at normal frequency even when played at a slower or faster rate.
  • Resume is remembered per sub-directory. When you switch to listen to an MP3 in an other directory and then return to the previous directory, the MP3 starts exactly where you left off.
  • Plays up to 60 hours on one set of batteries.
  • Start-up is fast (< 2 seconds).
  • Wake-up (after you stopped playback and left the device on, and it went to sleep) is fast (< 1 second).
  • Hold switch locks all buttons.
  • Recording LED can be switched off.
Olympus VN-713PC Disadvantages:

I REALLY miss these things:
  • No sleep timer (switch off during playback after a preset amount of time).
  • No LCD back-light.
  • Play button and stop buttons are separate. I like to have Play/Pause in one button.
  • You can not set the timer when the device goes to sleep or powers off after you stopped playback, the default is about 5 minutes.
  • Forward, Reverse, Volume Up and Volume Down buttons are located as a ring around the Play button and I can't easily find/feel the right buttons without looking.
  • I would love to have used a single AA battery, as they have a much larger (2.5*) power capacity than these tiny AAA batteries and AA batteries are easier to get abroad.
  • Sped-up playback sounds a little "grainy" or "coarse" but the frequency is corrected back to normal.
  • Internal AND external memory is always formatted with 5 sub-directories (A...E), each sub-directory can only hold up to 199 files each.
  • This is 995 files per selected memory (internal/external) independent of the size of the external memory card. So even a 32 GB MicroSD card would still only be able to hold 995 files.
  • When you listened to all the files in Sub-directory A, you must manually switch to sub-directory B (or another sub-directory) in order to listen to the next 199 files.
  • Neck strap / necklace hole is located at the bottom of the recorder, device hangs up side down from your neck. The strap itself is not included
  • Indexing of new songs/podcasts is relatively slow but this is only done when new MP3's have been added (USB or MicroSD) or the batteries have been replaced.
  • The index time depends on the number of files in both the internal & external memory (roughly between 10 -30 seconds)
  • No equalizer(there are some very basic voice and noise filters).
  • Maximum playback volume (the podcasts I listen to are all normalized to 93dB with MP3Gain) is just about loud enough to listen to in the car with the window rolled down.
All in all, I am happy with the Olympus, but due to my extreme satisfaction with the quality of my iRiver, I would have blindly selected an other iRiver, had they provided a newer model with AA/AAA batteries.

Now a few months later, I can report the following:
- The plastic circle knob around the play button is no longer locked in the upright position. If I want to increase/decrease the volume, I first have to turn the circle in the right position, before pressing the right button. Sometimes the plastic button is locked in a lopsided position and I have to use moderate force to turn the knob in the upright position before I can control the device.
- Every time you replace the batteries, you are asked to enter the time (or accept the often wrong time) before the system starts indexing.
- The display does not scroll long mp3 names, so if you want to know the complete name you have to go to the menu and look at the file properties.
- Progressive fast forward/rewind is too slow in the beginning (first 20 seconds) and speeds up dramatically after that and keeps accelerating, allowing you to fast forward through a 2 hour podcast in less than a minute.
- I still miss the background light in the display, but that probably explains why I indeed get about 50 to 60 hours of playtime from one set of 800 mA AAA rechargeable batteries.
- And I still miss the sleep timer. It sometimes plays the whole night, so the next morning I have to switch back to where I left off.
- Files are always played back in chronological order of the time of recording. I often place the files that I want to listen to first in the first directory and the rest elsewhere.
- After loading a new MicroSD card, the last file in each directory is activated, meaning that you have to first select the next file to start playing file number 1.
- The circular control, started to turn up to 20 degrees in either direction. This made pushing the volume and back/forth controls impossible. Placing some cello-tape over the front with the circular control in the correct position "fixed" this problem.
- The play button is not easy to find by touch only (tactile), a small tactile indicator, like the raised dots that you will find on the F and J keys on many keyboards, would have improved this.

Wednesday, January 13, 2010

Geen vingerafdruk opslaan maar Hash codes


Misschien gebeurt dit al, ik zou graag zien dat als bedrijven vingerafdrukken gebruiken, de gegevens altijd op de volgende manier opgeslagen worden. Misschien moet er zelfs een wet komen die eist dat alleen maar een gedeelte van een hash code opgeslagen mag worden en nooit de originele biometrische gegevens.

De laatste tijd zie je steeds meer vingerafdruk scanners. Een probleem kan ontstaan als bedrijven die vingerafdruk opslaan en zo biometrische gegevens van de klant hebben. Natuurlijk, iedereen laat overal vingerafrukken achter, maar in een databank, mogelijk gecombineerd met mijn NAW en creditcard gegevens? Dan wordt het voor mij een ander verhaal.

Als het alleen maar gaat om het indentificeren van een klant dan kan het ook anders. In plaats van het opslaan van de vingerafdruk zelf, kan je ook uit de gescande vingerafdruk een hash waarde laten berekenen en van de b.v. 64 bytes (512 bits) van deze hash waarde, alleen de laatste 32 bytes opslaan en gebruiken ter verificatie. Zo kun je nooit de oorspronkelijke vingerafdruk terugleiden uit die gehalveerde hash waarde en is de kans op een foute herkenning (bezitter van de vinger wordt toch afgewezen of bezitter van andere vinger krijgt toch toegang) toch nog heel klein, zeker als je dit gebruikt in een multifactor authentificatie programma (3 factoren = ik weet een geheime code, ik heb een pas of een apparaatje [b.v. mobieltje voor SMS ontvangst van een extra verificatie code] én ik kan een biolometrisch kenmerk tonen, mijn vingerafdruk, infrarood bloedvaten patroon in mijn vinger of mijn iris patroon).

Alleen de hash waarde opslaan
Waar het hier om gaat is dat niet de vingerafdruk zelf opgeslagen wordt, maar een (significant) deel van de berekende hash code van die vingerafdruk. Hierdoor kun je, bij vertoon van die zelfde vinger, opnieuw de hash code berekenen en deze berekende hash waarde vergelijken met de opgeslagen hash waarde. Omdat slechts een deel van de hash waarde opgeslagen wordt, kun je nooit de oorspronkelijke vingerafdruk terug creëren. Omdat er geen echte biometrische gegevens opgeslagen worden, alleen een afgeleide daarvan, zal deze opslag waarschijnlijk geen grote juridische problemen geven.

Zoeken in de vingerafdruk databank van de politie
Hoewel ik mij nooit in dit onderwerp heb verdiept, kan ik mij voorstellen dat de zoekmachines bij b.v. de politie met berekende hash waarden werken in plaats van de oorspronkelijke vingerafdruk. Zo kun je razendsnel zoeken in een enorme database, zeker als de hash waarde tevens een pointer vormt voor het adres/locatie in de databank. M.a.w. de locatie waarop de gegevens opgeslagen worden in de databank zijn af te leiden uit de hash waarde. Zo hoef je alleen maar in een heel klein deel van de databank te zoeken om de gewenste gegevens terug te vinden. Mochten er meerdere hash waarden naar de zelfde locatie leiden, dan hoef je alleen maar in een klein aantal gegevens (records) op die locatie te zoeken. Hier is het van belang dat de pointer, die berekend wordt uit de hash waardes een mooie adresverdeling laten zien bij de aangeleverde vingerafdrukken. M.a.w. dat niet 25% van alle gegevens allemaal op één locatie in de databank staan en dat de rest van de gegevens onregelmatig verdeeld is over de resterende ruimte in de gegevensbank.

Monday, October 26, 2009

iRiver IFP-799 repareren


How to repair your iRiver IFP-799 MP3 player (for english, see below)

Na jaren intensief gebruik werkte het start/stop drukknopje van mijn iRiver IFP 799 MP3 speler niet goed meer. Door het schakelaartje schuin in te drukken kon ik er nog wel mee werken. Dit is vaak een teken van een slechte soldeerverbinding. Na het openen van de iRiver gebruik je een kleine soldeerzuiger om de verbinding tussen de twee printplaatjes los te maken. Zie de pijltjes op de foto's A & B. Daarna klik je het LCD display los en vouw je het voorzichtig weg. De schakelaartjes zijn net zo groot als de andere SMD componenten daarom is het belangrijk om met een soldeerboutje te werken dat een heel dunne stift heeft. Even een klein beetje soldeertin op de contactpennentjes én op het beugeltje dat het schakelaartje mechanisch op het printplaatje vast houdt en klaar ben je. Moeilijkheidsgraad: 7

After years of daily use, my iRiver IFP-799 stopped working. I could not use the start/stop button anymore unless I pushed the button firmly sideways. This is a often sign of a poor solder joint. After opening the iRiver you first have to use a desolder pump to to separate the two printed circuit boards. The arrow in the picture indicates the connection between the two PCB's. Please make sure that you use a miniature soldering iron with a small tip as you can not repair the modern SMD (Surface Mounted Devices) components with a large iron. Once you have the main PCB separated, you click the LCD display loose and fold it away. After that use a tiny amount of solder to refasten the two contacts. Make sure that you also refasten the mechanical clamp that holds the switch firmly onto the PCB. Difficulty level: 7

Tuesday, October 13, 2009

Slimme electriciteitsmeters


Hoe Voltalis tegen gewerkt wordt en waarom je de oude elektriciteitsmeter niet hoeft te vervangen

Voltalis is een Frans bedrijf dat een slimme meters levert aan Franse gebruikers. De meters schakelen als er een piekbelasting in het landelijke elektriciteitsnet dreigt automatisch bepaalde apparaten in huis tijdelijk uit.

Het idee achter dit apparaat is dat Voltalis wil voorkomen dat de piekbelasting leidt tot het inschakelen van vervuilende kolencentrales. Het Franse energiebedrijf EDF heeft echter stappen ondernomen omdat ze gecompenseerd wil worden voor het verlies aan inkomsten.

Wanneer worden bedrijven zoals EDF nou eindelijk eens wakker?
Afgezien van het kortzichtige beleid van EDF dat blijk geeft van het ontkennen van de verantwoordelijkheid voor maatschappelijke belangen is het ook nog eens zo dat het verbruik slechts in de tijd verschoven wordt. Die koelkast zal een uurtje later toch echt moeten werken om de temperatuur weer terug te brengen. Het doel van Voltalis is de pieken in het netwerk te egaliseren, niet om omzet van EDF af te nemen.

Over slimme meters gesproken. Sommige energiebedrijven zijn bezig de bestaande wervelstroom elektriciteitsmeters te vervangen door slimme meters. Jammer dat ze vaak prima functionerende meters eruit rukken. Maarten van Riet, een kennis van me, heeft een tijd geleden een plan ontwikkeld om de bestaande meters te behouden en deze als referentie meter te gebruiken in een configuratie waarbij een kleine en goedkope slimme meter achter de bestaande meter geplaatst wordt. De slimme meter werkt net zo nauwkeurig als de oorspronkelijke meter en kan veel meer omdat hij met de buitenwereld kan communiceren. Omdat de oude geijkte meter echter als arbiter dienst doet hoeft deze nieuwe slimme meter niet geijkt te worden. Door dat de oude meter blijft zitten zijn de eisen voor de nieuwe meter ook lager. Zo hoeft de nieuwe meter niet beschermd te worden tegen het verliezen van de meterstand of dat er mee gesjoemeld kan worden. Hierdoor kan hij goedkoop blijven.

Sunday, October 11, 2009

Mobile telefoon voor ongeletterden


Buiten je eigen kader denken en je verplaatsen in de schoenen van je klanten.


De laatste jaren is de mobile telefoon een ware zegetocht begonnen in Afrika. Veel inwoners gebruiken de mobile telefoon voor onderlinge betalingen in de vorm van belminuten. Maar een deel van de bevolking kan de mobile telefoon niet gebruiken omdat alles gebaseerd is op het lezen van tekst (menu, sms, adresboek, etc.).

Ik denk dat het niet zo moeilijk hoeft te zijn om een telefooninterface te ontwikkelen waarbij je bijna niet hoeft te lezen. Waarom is dat er dan nog niet?

Neem het adresboek als voorbeeld. Je zou het zo kunnen regelen dat bij het in gebruik nemen van de telefoon iemand die wel kan lezen en schrijven eerst een gebruikersprofiel aanmaakt. Eerst neem je een foto van de eigenaar en dan voer je de naam en eventueel adres in en geeft aan of het een man of vrouw is. Als laatste spreekt de gebruiker zijn/haar eigen naam in. De telefoonsoftware kan hiermee een klein standaard profiel maken met een klein pasfotootje van de eigenaar en een paar seconden audio met de naam in de stem van diegene die je wil bellen.

Nu kun je deze (gestandaardiseerde) gegevens b.v. via blueTooth of via een SMS/MMS naar je vrienden sturen.
Als je wilt bellen kun je in het adresboek kiezen. De eerste vraag zou kunnen zijn "Zoek je een man of vrouw?". Dit is simpel met twee icoontjes van een mannetje en een vrouwtje. Hierdoor zoek je nog maar in een deel van je bestand verder. Bij de volgende vraag die uiteraard weer in pictogrammen is omgezet: "Woont deze persoon in je eigen dorp/stam of ver weg?" De gebruiker ziet daarna een pagina met b.v. 9 of 12 kleine fotootjes. als je een fotootje hebt geselecteerd kun je de pasfoto vergroot zien en luisteren naar de naam van de persoon in zijn of haar eigen stem voordat je besluit te bellen.

Wednesday, October 7, 2009

Slimme huiskamerthermostaat


Wij hebben, zoals de meeste Nederlanders, zo'n Honeywell Chromotherm Modulation thermostaat in de huiskamer. Een prima thermostaat. In het dagelijks
gebruik valt mij op dat de bediening niet eenvoudig is.

Zo heeft de thermostaat heel veel knopjes met tekst er naast en in het dekseltje een korte gebruiksaanwijzing maar als ik echt iets wil veranderen heb ik bijna altijd de uitgeprinte gebruiksaanwijzing nodig. Het schermpje en de toetsjes helpen de gebruiker niet om eenvoudig een programma aan te passen. Meer toetsjes lijkt mij niet de oplossing maar een betere samenhang tussen het schermpje met menu's en de toetsjes. Ik ben zelf geen GUI ontwerper maar dit kan echt beter.

Intelligent of alleen maar programmeerbaar?
De thermostaat is programmeerbaar maar niet echt intelligent. Zo gebeurt het af en toe dat wij langer op blijven dan gewoon. Na een uurtje begint het dan echt koud te worden. Dus zet je de
nachttemperatuur terug naar de gewenste avondtemperatuur. Als ik gaat slapen vergeet ik bijna altijd om het oorspronkelijke nachtprogramma weer te re-activeren, met als gevolg dat het huis de hele nacht warm blijft. Een oplossing zou kunnen zijn dat het gemakkelijker is om het avondprogramma met één of twee uur te verlengen. Maar dat doe je pas ná dat de temperatuur al gezakt is. Een andere aanpak zou zijn om die thermostaat "bewust" te maken van de omgeving. Zo zou de thermostaat m.b.v. een infrarood sensor kunnen "zien" of er (langere tijd) mensen in de ruimte zijn. Of zou de thermostaat naar de verlichting in de huiskamer kunnen kijken. Branden er lampen, dan blijft de thermostaat doorgaan met het avondprogramma. Of die verlichting nog aanstaat kun je op verschillende manieren waarnemen:

- Licht sensor, kan lastig zijn als het licht gedimd is of er licht van buiten komt.
- Beweging sensor, kan lastig zijn als je b.v. langere tijd op de bank TV zit te kijken.
- Stroom sensor, b.v. een klein X10 zendertje direct achter de lichtschakelaar of dimmer.
- In de lamp of TV zelf, b.v. een klein X10 zendertje in een of meerdere lampen.

Ik ben er van overtuigd dat er nog meer oplossingen zijn. Misschien kom ik de komende dagen nog met andere ideeën. Volgens mij zit er meer dan genoeg marge op de thermostaten om een paar sensoren te integreren waardoor ze echt intelligent beginnen te worden.

De intelligente thermostaat bestaat wél.
Leuk, een lezer uit Nijkerk liet een commentaar achter op dit artikel en wees mij op een thermostaat die wél doet wat ik had beschreven. Deze thermostaat is hier te vinden. Hartelijk bedankt voor deze tip.

Monday, June 29, 2009

Nieuwe batterijen met 10x zoveel capaciteit


Vandaag las ik dat IBM en andere bedrijven en instellingen bezig zijn met lucht Lithium batterijen. In deze nieuwe batterijen wordt geen substraat gebruikt waardoor hij vol kan met Lithium en hierdoor waarschijnlijk 10 keer grotere opslagcapaciteit zal hebben in vergelijking met de huidige Lithium cellen. Krijgen we dan eidelijk toch die elektra-auto die gemakkelijk 2000 km op een lading rijdt?

Friday, June 26, 2009

Uitvinden of ontdekken

Kun je een ontdekking patenteren?

De "American Civil Liberties Union" en andere groepen hebben een rechtzaak aangespannen tegen Myriad Genetics. Myriad Genetics heeft een patent op een borstkanker gen. Het doel van de procedure is om dit patent ongeldig te laten verklaren en om te voorkomen dat er nog verdere patenten op bestaande zaken uitgegeven kunnen worden.

Patenteren van ontdekking
Hoe het mogelijk was dat Myriad Genetics een patent op het gen zelf heeft kunnen krijgen is voor mij een volslagen raadsel. Ik ging er van uit dat je een uitvinding kon patenteren. Een uitvinding is iets maken of bedenken dat nog niet eerder bestond. Een ontdekking daarentegen is het zichtbaar maken van iets dat er al was. Als ik een nieuwe vlinder ontdek kan ik hem niet patenteren, want die vlinder was er al.

Patent op al het Goud.
Myriad Genetics heeft een patent op het borstkanker gen omdat ze een methode hebben om dit gen te isoleren. Als ik morgen een andere manier uitvind om ergens water of goud uit te halen heb ik dan het patent op al het water of goud in de wereld? Ik dacht van niet!

Methode
Ik zou verwachten dat Myriad Genetics een patent zou krijgen op de methode die gebruikt wordt om het gen te isoleren, maar niet op het gen zelf want dat was er al.

Wednesday, June 24, 2009

SYDI houdt je PC en netwerk configuratie bij


Documentatie over PC instellingen en netwerk configuratie zijn meestal verouderd.

Een paar jaar geleden heb ik wel een jaar lang aan mijn toenmalige netwerk administrator gevraagd om de netwerk administratie bij te werken. Toen dit na een jaar nog niet gedaan was heb ik het uitbesteed aan een uitzendkracht. Het was een lastige opgave die enorm veel tijd in beslag nam en zoals te verwachten was de documentatie nat een paar maanden alweer verouderd.

SYDI kan je daarbij helpen. SYDI (Script Your Documentation Instantly) heeft verschillende programmatjes (scripts) die de configuratie informatie in een MS word bestand of in een XML bestand plaatsen. Op een eenvoudige laptop kwam dat neer op een 21 pagina's tellend document waarin werkelijk alles stond wat je maar zou willen weten van die PC. Het document genereren duurde ongeveer 5 minuten.

Friday, May 22, 2009

YubiKey met vingerafdruk lezer.


Biometrische toegangscontrole

Yubico's hoofd product is de YubiKey™. Dit is een klein plat stekkertje dat je in de USB poort van je PC kunt steken waarmee je een steeds veranderend (en/of vast) wachtwoord kunt laten typen. Tegenwoordig kan ook de concurrent IronKey™ steeds veranderende codes genereren.
In een vorig artikel schreef ik hierover al een keer.

Iedereen kan het wachtwoord opvragen.
Het nadeel van de YubiKey in mijn optiek is dat het werkt als een soort "geel plakkertje". Iedereen die de YubiKey in handen krijgt kan de wachtwoorden genereren. Voor de steeds wisselende wachtwoorden is de YubiKey dan ook niets anders dan de al oude SecurID waar je ook nog je eigen 4 of 6 cijferige code aantoe moest voegen. In dat geval is de YubiKey dus een extra factor. Ik "weet" iets (4-6 cijferige code) én ik "heb" iets (YubiKey of SecurID).

De vingerafdruk lezer.
Op veel Lenovo (vroeger IBM) Thinkpads zit tegenwoordig een klein vingerafdruk lezertje. Tijdens het inloggen moet je je vingerafdruk door de PC laten scannen. Klopt die niet dan kun je niet met de PC werken.

Een YubiKey met vingerafdruk lezer.
Als de YubiKey een vingerafdruk lezer zou hebben i.p.v. alleen een klein aanraak knopje dan zou alleen de eigenaar van de YubiKey de wachtwoorden kunnen genereren en wordt het volgens mij een stuk veiliger. In dat geval heb je drie factoren: Ik "weet" iets (4-6 cijferige eigen code), ik "heb" iets (de YubiKey) én de biometrische verificatie.


Biometric access control

Yubico's core product is the YubiKey™. This is a small flat connector for your USB port on your PC. The YubiKey can generate a unique pass code every time it is used or generate a fixed passcode. Lately IronKey™ has added this functionality to its line of products too.

Everyone can do this.
The main disadvantage in my view is that everyone can generate the passcodes. Just press the small "button" surface and the key generates the code. When used in the "unique pass code every time", the YubiKey acts just like the old SecurID cards where you had to add your own 4 to 6 digit code to the uniquely generated code. When used with a fixed password, this is no better than a "postit" note.

The fingerprint reader.
Most Lenovo PC's have a fingerprint reader built in. This way you can not use the laptop until you had your biometrics checked.

A YubiKey with fingerprint reader.
Combine the fingerprint reader with the YubiKey and you have a far better security product. The three factor authentication is a fact.
  1. I know a small 4-6 digit code
  2. I physically have the YubiKey
  3. I passed the biometrics test
When will the YubiKey be fitted with this fingerprint reader? I don't know, depends on when they read this article, I guess.

Monday, May 18, 2009

Als u links kijkt . . . .


Je TomTom vertelt over interessante zaken tijdens de touristische route.

Jaren geleden, we woonden toen in Geneve, had de lokale VVV een audiotour door het centrum van Geneve op Compact Cassette. Ongeveer 2 jaar geleden kwam er een audiotour op het internet die je kon volgen als je op lijn 5 van het centrum van Amsterdam naar Amstelveen reed. Je kon de (engelstalige) audiotour downloaden via het GVB en luisteren naar verhalen over interessante plekken onderweg. De ANWB heeft autoritten op thema's zoals de molenroute, de zuiderzeeroute, etc. Het zou leuk zijn als je kon luisteren naar verhalen over de dingen langs de route én dat de verhalen op het juiste moment afgespeeld zouden worden. Wat je daarvoor nodig hebt is een combinatie met je GPS routeplanner.

Mijn idee: Creëer een standaard voor routeplanners (TomTom, Garmin, etc.) waarmee je een audio (eventueel met plaatjes/video) bestand kunt afspelen dat gekoppeld is aan je lokatie. Je TomTom begint dan alvast iets te vertellen over de omgeving als je b.v. 500 meter van een interessante plaats bent.

Ik stel me dat zo voor dat mijn TomTom het volgende zegt: "Rechts voor u ziet u waarschijnlijk al de grote metalen armen van het gemaal "de Cruquius" opdoemen. Samen met de stoomgemalen "Leeghwater" en "Lijnden" pompte de Cruquius in slechts drie jaar tijd het Haarlemmermeer leeg......"

Saturday, April 18, 2009

Lithium-ion batterijen


Gaan Lithium-ion batterijen het dan toch winnen van de super condensatoren?

Ongelovelijk wat gaan de zaken soms snel. Jaren lang zit er bijna geen beweging in in de ontwikkeling van batterijen (eigenlijk accumulatoren want een batterij kun je officiëel niet opladen) en dan komen van alle kanten de ontwikkelingen op je af vliegen. Een tijdje geleden schreef ik over het nadeel van Li-ion batterijen dat het zo lang duurt om ze op te laden en dat de inwendige structuur door het steeds verplaatsen van de electronen (de stroom) langzaam afbreekt. Hierdoor zijn de huidige Li-ion accus niet goed te gebruiken. Het duurt bijna net zol lang om ze op te laden als dat je je laptop ermee kunt gebruiken en na zo'n 500 keer opladen is de inwendige structuur zo aangetast dat de batterij bijna geen energie meer kan opslaan. Daarom verwachtte ik veel van de super condensatoren, die kun je in no-time opladen en kennen geen degradatie over tijd.

Nu komen kort achter elkaar het MIT en Hitatchi Maxell met nieuwe ontwikkelingen op het gebied van materiaalontwikkeling. In beide gevallen gaat het om de structuur. Bij Hitatchi Maxell gebruiken ze nano haartjes en bij het MIT bakken ze de drager zo dat er heel veel microscopisch kleine gaatjes inzitten. Het resultaat is dat de nieuwe Li-ion batterijen binnen een paar seconden geladen en ontladen kunnen worden. Dat de opslag capacitiet met enorme sprongen ophoog gaat en dat de inwendige structuur niet zo snel veroudert waardoor de accus veel vaker een laad/ontlaad cyclus kunnen doorstaan zonder nadelige gevolgen.

Thursday, April 16, 2009

Gemak dient de mens


Acceptgiro snel, eenvoudig en zonder fouten betalen.

Telebankieren gaat gemakkelijk maar ten opzichte van jaren geleden moet je wel meer zélf doen. Vroeger nam je de acceptgirokaart, tekende je deze en stuurde hem op naar de bank. Tegenwoordig moet je zelf de gegevens van de acceptgiro lezen en invoeren op de website van de bank als je wilt betalen.

Niet handig en geeft soms frustratie.
Ik weet niet hoe het anderen vergaat maar ik loop af en toe aan tegen kleine frustraties waarbij b.v. een postbank nummer niet geaccepteerd wordt omdat je er dan weer een "P" voor moet plaatsen of dat de 16 cijferige transactiecode niet geaccepteerd wordt omdat er soms minder dan 16 cijfers op de acceptgiro staan. Zeker met dit laatste heb ik iemand anders een tijd geleden enorm lang zien stoeien.

Fouten kosten geld
Dit is niet alleen lastig voor de gene die de acceptgiro wil betalen ook voor de ontvanger is het lastig want als er kleine fouten in de betalingsopdracht staan kan het soms veel geld en tijd kosten om dit uit te zoeken. Ik zie verschillende mogelijkheden om dit anders te doen.

Zet de transactie alvast klaar.
Bij iDeal wordt de transactie in real-time klaargezet terwijl dit voorbeeld niet real-time is.
Je geeft de leverancier nog steeds geen toestemming om automatisch geld van je rekening over te schrijven maar de leverancier mag wel een transactie voor jou klaarzetten bij jouw bank. Je krijgt van de bank een email dat er één of meerdere transacties klaar staan, die je alleen maar hoeft te bevestigen. Om het voor de eindgebruiker gemakkelijk te maken zou bij de klaargezette betalingsopdracht ook een PDFje kunnen zitten van de factuur. Dan hoeft de klant niet eerst tussen de papieren facturen te zoeken. Tussen de banken en de leveranciers zal een standaard gegevensformaat moeten worden afgesproken om de betalingsopdracht te kunnen voorbereiden. Je zou hierbij kunnen denken aan een variant van het xml formaat zoals er ook al het xbrl formaat bestaat.

Cashflow inzicht.
Als ze het fraai doen zet de leverancier de transactie ruim van te voren klaar maar wel geagendeerd, zodat als je de transactie vandaag goedkeurt, deze toch pas twee dagen voor de betalingstermijn wordt uitgevoerd. Het zou helemaal fraai zijn als de bank dan een soort korte termijn cashflow overzicht kan laten zien aan de klant waarbij je kunt zien wanneer (normaal gesproken) het salaris binnen komt en welke uitgaven er nu al op welke dagen gepland staan.

De 2e, minder fraaie oplossing: Stuur een xml bestand naar de eindgebruiker.
De leveranciers en de banken ontwikkelen een soort transactie xml protocol. Als er iets moet worden betaald stuurt de leverancier (zelf direct of via een email van de bank als je je email niet aan derden wilt geven) een xml bestand naar de klant waarin alle voor de transactie benodigde gegevens staan. Als je wil betalen gebruik je het xml bestand om de acceptgiro gegevens automatisch en correct in te vullen. Deze oplossing is veel minder elegant dan de eerste.

Wednesday, March 4, 2009

CrossLoop en DimDim werken niet


De gelimiteerde gebruiker in XP heeft zo zijn beperkingen.

Voor het veranderen van de werkwijze bij een klant was het nodig om met een paar mensen nog even over een nieuw computerprogrammatje te gaan. Omdat ik niet zo veel wilde reizen bedacht ik dat we dit gemakkelijk op afstand konden doen door het beeldscherm op de zaak via het internet met mij te delen. Op die mannier kan ik vanuit mijn kantoor precies zien wat de klant doet op zijn/haar PC. Via de telefoon of Skype spreek je met elkaar en geef je instructies of neem je "het stuur" even over.

CrossLoop werkt niet zonder administrator
Deze week op twee manieren geprobeerd met een klant samen te werken via een "shared desktop". Ik heb tot nu toe daarvoor CrossLoop gebruikt maar bij de klant werkte dat niet omdat het programma eerst geïnstalleerd moest worden, waarvoor de gebruiker moest uitloggen zodat de systeem-administrator het programma kon installeren. Daarna heeft de klant CrossLoop als gewone (beperkte) gebruiker gestart. Bij het delen van zijn bureaublad kwam echter een foutmelding. Om CrossLoop te kunnen gebruiken moet je administratorrechten hebben. De enige systeem-administrator is echter net op vakantie gegaan en er zijn geen escalatie procedures.

DimDim collaboration tool werkt ook niet zonder administrator rechten
Even nagedacht en toen bedacht ik ineens dat ik mij in 2007 ooit bij DimDim had aangemeld. DimDim is eigenlijk een soort online synchroon collaboration tool om tot 100 mensen tegelijkertijd naar een presentatie te laten kijken. Er zit echter ook een feature in dat je je bureaublad met iemand anders kunt delen. Omdat DimDim on-line is en je er niets voor hoeft te installeren dacht ik dé oplossing voor mijn klant te hebben gevonden. Wat blijkt DimDim installeert achter je rug om een plugin voor het delen van je beeldscherm en die plugin heeft óók administratorrechten nodig. Nu maar wachten tot de systeem-administrator terug komt van vakantie.

[Update] Terug van vakantie, en ingelogd als administrator werkt het weer perfect.

Friday, February 20, 2009

Standaard aansluitingen voor je mobieltje


De Duitser Günter Verheugen, Eurocommisaris voor Industrie, wil dat alle mobieltjes worden uitgerust met standaard aansluitingen.

Dit initiatief is op zich goed bedoeld maar ik vraag mij af of het gaat werken. Het voorschrijven van standaards kan nieuwe ontwikkelingen behoorlijk in de weg staan. We zouden dan nu nog steeds met die grote koptelefoon aansluiting (met dik krulsnoer) uit de jaren 70 zitten. Waar ik wel mogelijkheden zie is als de fabrikanten één standaard zouden ontwikkelen voor het inductief opladen van apparaten zoals mobieltjes, TomTom's en MP3 spelers.

Inductief opladen
Dit is eigenlijk niets nieuws, Braun doet dit al zo'n 20 jaar met de electrische tandenborstels. Bij de nieuwe vorm van inductief opladen leg je je (geschikte) apparaat gewoon op een soort mat. Een voorbeeld is eCoupled. Door de inductiegolven wordt er stroom opgewekt in een spoeltje binnen in je mobieltje waardoor de accu opgeladen wordt. Als alle apparaten nu met de zelfde inductie systemen zouden werken (standaard frequentie en magnetische veldsterkte) dan kun je straks al je apparaten op één mat leggen. Eén matje thuis, één in de auto en één op je werk en klaar is kees. Als TomTom dan ook zo'n inductie spoeltje in de autohouder plaatsen, hoef je nooit meer 's nachts te pielen met dat stomme USB snoertje (wat overigens al een bruikbare standaard is voor zowel opladen als een digitale aansluiting)

Headsets
Wat de ouderwetse headsets betreft zou het fijn zijn als iedereen b.v. de 2½ mm stekker voor een analoge aansluiting zou gebruiken maar hoe zit dat dan als je aan je headsetsnoertje ook een knopje wilt hebben om een binnenkomend gesprek aan te nemen of je een digitale headset wilt? Dan moet je waarschijnlijk toch naar mini-USB. Nu gebruik ik zelf inderdaad geen blinkende BlueTooth headset maar een ouderwets snoertje met bijbehorende, model specifieke stekker, maar bij het grootste gedeelte van de nieuwe apparaten gebruik je waarschijnlijk helemaal geen headset aansluiting meer omdat je je mobieltje "paired" met je headset en je autoradio.

Thursday, February 12, 2009

The need for speed


Sybase presentatie "Grenzen aan financiële risico's".

De omgeving
Dit seminar "The need for speed" ging over de speciale toepassingen voor de financiële markt voor het verwerken van real-time beursinformatie en het aanbieden van dezelfde gestandardiseerde informatie binnen de gehele onderneming zodat er efficiënter gewerkt kan worden. Daarnaast werden de verwachtte aanpassingen op het gebied van wet en regelgeving voor de financiële markten besproken. Duidelijk werd dat de Financial Services Authority (UK) op dit moment hierbij voorop loopt maar dat Nederland heel waarschijnlijk binnen een paar maanden zal volgen.


De technologie
Daarna werd het Realtime Analytics Platform en de drietraps verwerking van gegevens vanuit een iets meer technische kant belicht. De meest vertragingskritische (latency critical) gegevens worden daarbij door een Complex Event Processor direct in het werkgeheugen verwerkt en via een Publish-Subscribe methode aan de diverse afnemers doorgezonden. De volgende stap is dan de voor snelheid ge-optimaliseerde en gecomprimeerde opslag van de gegevens in de IQ database waarna de gevens uiteindelijk in relationele vorm in de ASE database terecht komen. Het is interessant te zien hoe de meeste van de speciale technieken die Reuters 15 tot 20 jaar geleden zelf ontwikkelde om de enorme real-time gegevensstromen van de beurzen te kunnen verwerken, nu gewoon goed zijn geworden.

Friday, February 6, 2009

Straatverlichting met afstandsbediening


Dial4light laat de straatverlichting alleen branden als het nodig is.

In het Duitse plaatsje Dörentrup gaat om 9 uur 's avonds de straatverlichting uit. De bewoners kunnen echter gewoon joggen of de hond uitlaten, want d.m.v. hun mobieltje kunnen ze de straatverlichting voor een periode van 15 minuten weer aanzetten.

De BBC heeft hier een kort fragment van een uitzending over Dörentrup .

Leuk idee, ik wil over een jaar wel eens horen hoe het op de lange termijn bevalt.

Wednesday, February 4, 2009

Ingewikkelde inlogcodes zonder te typen.


De security key die het intypen van inlogcodes overbodig maakt.

Yubikey is steeds populairder aan het worden. Zeker nadat Steve Gibson al weer bijna een jaar geleden aandacht besteedde in zijn programma "Security Now".

Het concept van de Yubikey is eenvoudig. Je hebt al zo'n tien jaar van die "SecurID" tokens waar iedere 30 seconden een nieuwe 6 cijferige code op het display komt te staan. Iedere keer bij het inloggen moet je dan eerst wachten totdat je meer dan twee tijd streepjes hebt (20 seconden) en dan snel die 6 cijfertjes over typen.

Gewoon lekker zelf laten typen
Bij de Yubikey dachten ze daar anders over, niets over typen door de gebruiker, gewoon die token zelf laten typen. De Yubikey gedraagt zich in je computer als een gewoon toetsenbord, en heeft daarom op systemen als de PC, MAC of Linux helemaal geen drivers nodig. Er zit een klein knopje op dat je indrukt als je je moet aanmelden. De Yubikey stuurt dan de actuele inlogcode (als gewone toetsaanslagen) naar het systeem.

Open Source
Je kunt de Yubikey op vele manieren gebruiken en Yubico heeft software voor verschillende toepassingsmogelijkheden ontwikkeld en als open-source beschikbaar gemaakt. Zo kun je de Yubikey ook gebruiken om je hardeschijf die je met TrueCrypt versleuteld hebt te ontgrendelen. OpenID is ook al ingesteld op het gebruik van de Yubikey. Waarom de overheid een Open Source programma als TrueCrypt nog steeds niet verplicht gesteld heeft voor thumbdrives en laptops van de overheid en van andere instanties die met prive gegevens werken (Verzekeringen, Artsen, Ziekehuizen, Apothekers, Juristen, Accountants, etc.) is mij een raadsel.

Wil je iets vasts of liever steeds iets nieuws?
Zo kan de Yubikey steeds wisselende codes genereren maar bestaat ook de mogelijkheid om hele lange vaste codes te genereren.

Jaren geleden toen wij SecurID tokens moesten bestellen waren die behoorlijk duur. De Yubikey kost op dit moment tussen de $10,-- en $25,-- per stuk afhankelijk van het volume.

Meer weten?
Om te horen of te lezen hoe de Yubikey werkt kun je het beste luisteren naar Steve Gibson in Security Now episode 143, 176 en 180.

Hier even de link van Pieter Jan als echte klikbare link: Alfa-Ariss
Bedankt Pieter Jan.

De TomTom kan nog steeds beter


Dit TomTom berichtje zat vroeger verstopt in een andere blog post.

Jaren geleden had ik ook zo een paar ideeën over hoe je bijvoorbeeld de TomTom kon verbeteren met zaken die nu allemaal gewoon goed zijn. Dus dit keer maar een paar zaken opgeschreven. Een paar dingen hebben ze trouwens nog niet in die TomTom's geplaatst b.v. als je op de snelweg ineens langzamer moet rijden (vanwege een file) neemt hij dat gegeven (de lagere snelheid of stil staan op een snelweg) niet mee in zijn beslissing om een andere route te plannen. Of als je "verkeerd" rijdt omdat die weg afgesloten is zal je TomTom in eerste instantie stug volhouden dat je om moet keren in plaats van te vragen of de oorspronkelijke weg misschien geblokkeerd is. Ook bij het berekenen van een langere route gaat de TomTom nog niet uit van de statistische waarschijnlijkheid dat er tegen de tijd dat je bij Frankfurt aankomt om b.v. 17:30 wel eens een lange flie kan staan en dat het uiteindelijk handiger zou zijn geweest om een heel andere route te nemen. Of neem nou het feit dat je de tijd moet instellen in sommige GPS ontvangers! Het ding maakt gebruik van de meest naukeurige en geavanceerde klokken (de satellieten) ooit. Of dat je bij sommige moet aangeven in welke tijdzone (m.a.w. wáár) je bent! En last but not least, waarom moet ik steeds heen en weer schakelen tussen dag en nacht stand. Een simpele licht sensor en wat kennis over de datum (seizoen) en de tijd (satellieten) moeten voldoende zijn om mooi gradueel over te schakelen tussen de felle dag stand en de gedimde nachtstand. En zo zijn er nog wel meer zaken zoals eenvoudige koppeling tussen een soort "traveling salesman" programmatje op je PC, zodat je b.v. 10 klanten kunt ingeven en dan de meest gunstige route kunt uploaden, of een koppeling via b.v. sms, zodat je addressen vanaf een centrale in de TomTom van een chauffeur kunt voorbereiden, of het aangeven van voorkeurs routes bij opgeslagen adressen en aan de andere kant plekken die je [liever, heel graag of zeker] wilt vermijden. enz. enz.

Eestor patent toegekend


Is dit het einde van de lithium-ion batterij?

Eind vorig jaar heeft Eestor eindelijk het zo fel begeerde patent (7466536) ontvangen voor hun nano-condensator. De patentaanvraag stamt oorspronkelijk uit 2004. Dit is volgens mij een grote doorbraak en als ik al aandelen bezat in een fabriek voor lithium-ion batterijen, dan zou ik die waarschijnlijk verkopen. [update: Li-on doorbraak] Venture Capital investoren als Kleiner Perkins Caufield & Byers (o.a. Google en Yahoo) hebben er in ieder geval ongeveer $3 miljoen in geinvesteerd.

Eerst even de verschillen op een rijtje tussen high-tech lithium-ion batterijen en deze nieuwe ultra-condensatoren of nano-condensatoren.

  • Een batterij slaat de energie op door een verandering van chemie, een condensator slaat de energie op door het opbouwen van een electrostatisch veld.

  • Lithium-ion batterijen kun je ongeveer 300 keer opladen en gebruiken daarna werken ze niet meer en moeten gerecycled worden, deze nano-condensatoren hebben na meer dan een miljoen keer gebruiken nog steeds 100% capaciteit.

  • Een volle lithium-ion batterij die weg gelegd wordt is na een jaar helemaal leeg, de nano-condensatoren hebben na een jaar nog steeds meer dan 98% van de energie.

  • Lithium-ion batterijen kun je als je het heel snel doet in ongeveer 15 minuten opladen, de nano-condensator kun je in minder dan een minuut opladen (vooropgesteld dat je de technische infrastructuur hebt om zo'n 50 kw/h in een minuut op een veilige manier te leveren).

  • Last but not least, de nano-condensatoren wegen ongeveer 1/3 van lithium-ion batterijen.

Deze condensatoren zijn bij uitstek geschikt voor electrische auto's, maar bedenk je eens wat het is om een laptop te hebben die i.p.v. 2 uur gewoon 6 uur op zijn batterijen (eh, sorry condensatoren) werkt, en als je een melding krijgt dat je moet opladen, sluit je hem gedurende één minuutje aan om er vervolgens weer 6 uur mee te kunnen werken.

Nog even over het opladen van de batterijen bij auto's. Je kunt je auto snel opladen als je de auto aansluit op een vast opgestelde gelijksoortige condensator in b.v. je eigen garage. Deze permanent opgestelde condensator kan zich zelf in alle rust opladen via b.v. het electriciteitsnet op de momenten dat de genoeg stroom voorhanden is (en de prijzen laag zijn), of b.v. je eigen zonne panelen stroom leveren. In het geval van zonnepanelen ben je wel even bezig want er komt normaal gesproken niet veel meer dan zo'n 100 watt per m2 uit zonnepanelen. Dit is voor 1 m2 onder realistische omstandigheden ongeveer 40 kw/h per jaar. In dat geval ben je meer dan een jaar bezig om je auto op te laden.....want daar heb je tussen de 50 en 100 kw/h voor nodig. Op dit moment heeft de Tesla Roadster een 500 kg zware accu met een capaciteit van 52 kw/h waarmee je ongeveer 350 km kunt rijden. Als Tesla 500 kg aan condensatoren zou gebruiken kun je er op één lading 1000 km mee rijden. En bij € 0,25 per kw/h kost een ritje naar zuid-Frankrijk (1000 km) dan € 38,--.

Als "tankstations" en particulieren eigen condensatoren gaan plaatsen voor de opslag en buffering van energie kan er veel veranderen in de wereld van de electriciteits leveranciers. De fluctuaties in zonne-, getijden- en windenergie kunnen zo mooi opgevangen worden. In een eerdere blog post heb ik al wat geschreven over de voordelen van gedistribueerde locale opslag van energie.

Een van de zaken die bij spanningen van 3500 volt opgelost moeten worden is de electronica die dit naar hanteerbare waarden moeten terug brengen. Bij Accu's blijft de spanning gedurende een lange tijd (bijna) constant, bij condensatoren zakt de spanning al snel naarmate er meer gebruikt is. De "omvormer" zal dus niet alleen met deze hoge begin spanning moeten omgaan, maar de uitgangsspanning ook moeten stabiliseren terwijl de ingangsspanning rapide naar beneden gaat.

Uit andere bronnen hoor ik wel dat Eestor tot nu toe nog weinig heeft laten zien, maar dat de industie insiders wel van mening zijn dat de techniek van de super condensatoren een heel goede kans maakt omdat ook andere bedrijven aan deze techniek werken.